
Γεννήθηκα στὴν Ἀθήνα τὸ 1967. Σπούδασα φιλοσοφία, ἀγγλικὴ λογοτεχνία καὶ ἐφαρμοσμένη γλωσσολογία. Ζῶ στὸ κέντρο τῆς Ἀθήνας μὲ τὸν σύντροφό μου καὶ τοὺς γάτους μας. Ἐργάζομαι ἀπὸ τὸ 1986 σὲ τομέα ἐντελῶς ἄσχετο μὲ τὴ λογοτεχνία. Ὑπὸ τὴν ἐπαγγελματική μου ἰδιότητα ἔχω ἐκδώσει εἴκοσι δύο βιβλία μὴ λογοτεχνικοῦ περιεχομένου στὴν ἀγγλικὴ γλώσσα.
Τὰ σχετικὰ μὲ τὴ λογοτεχνία ἔχουν ὡς ἑξῆς:
Ἡ πρώτη φορὰ ποὺ ἐξέθεσα λογοτεχνικά, ἢ ἔστω λογοτεχνίζοντα, γραπτά μου σὲ δημόσια θέα ἦταν τὸ 2004, σὲ ἕνα ἀνενεργὸ πιὰ προσωπικὸ ἱστολόγιο. Τὸ πρῶτο ἐκεῖνο ἱστολόγιο διαδέχθηκαν τὸ 2006 τὰ μοῦτρα τοῦ George Le Nonce, τὰ ὀποῖα στεγάζονται πλέον ἐδῶ. Στὰ μοῦτρα τοῦ George Le Nonce ἐμφανίζονται ὅλα αὐτὰ τὰ χρόνια διάφορες κειμενικὲς μορφές (π.χ. ποιήματα, πεζοποιήματα, θεατρικὰ κείμενα, ψευδοδοκιμιακὰ κείμενα, μικροδιηγήματα), συχνὰ σὲ συνδυασμὸ μὲ μουσικὴ καὶ μὲ φωτογραφίες ἁλιευμένες συνήθως ἀπὸ τὸ διαδίκτυο.
Τὴν ἀπόφαση νὰ ἐπιχειρήσω νὰ ἐκτεθῶ καὶ στὸν mainstream λογοτεχνικὸ χῶρο τὴν πῆρα τὸ 2012, ὁπότε δημοσιεύθηκε στὸ περιοδικὸ Ποιητικὴ ἕνα ἀπόσπασμα τοῦ ποιήματός μου «Στιγμιότυπα μὲ Νεκρὲς Ποιήτριες», τὸ ὁποῖο ἔχει ἐνταχθεῖ πλέον στὸ Μαντεῖο μου.
Τὴν διετία 2012-2013 ἀνῆκα στὴ συντακτικὴ ὁμάδα τοῦ περιοδικοῦ Unfollow, στὸ ὁποῖο διατηροῦσα μηναία στήλη (κυρίως) πολιτικοῦ σχολιασμοῦ μὲ τίτλο Ἐρωτοπραξίες.
Τὸ 2013 συμμετεῖχα στὴν performance le je de l’énoncé ὡς μέλος τῆς ὁμάδας séance, μὲ κείμενα, ἀλλὰ καὶ ἐμφανιζόμενος ἐπὶ τῆς σκηνῆς τοῦ αὐτοδιαχειριζόμενου θεάτρου Ἐμπρός, ὅπου ἐπίσης ἀνέλαβα καθήκοντα μαστρωποῦ στὸ prostibulo poetico τῆς κολλεκτίβας Ὁμόνοια.
Ποιήματα, video καὶ φωτογραφίες παρουσίασα ἐπίσης στὸ ἐργαστήριο Ἀξία στὴν τέταρτη μπιενάλε τῆς Ἀθήνας, στὸ Χρηματιστήριο Ἀθηνῶν.
Τὸ 2015 συμμετεῖχα στὸ ντοκυμανταὶρ τῆς Πάολας Ρεβενιώτη «Καλιαρντά».
Ἀπὸ τὸ 2015 ὣς τὸ 2016 διατηροῦσα ἑβδομαδιαία ἐκπομπὴ μὲ ποίηση καὶ μουσικὴ στὸ διαδικτυακὸ ραδιοφωνικὸ σταθμὸ clipart radio. Τὴν δεύτερη χρονιὰ τῆς ἐκπομπῆς τὴν ἀφιέρωσα σὲ συνεντεύξεις μὲ σύγχρονες ποιήτριες καὶ ποιητές.
Τὴ διετία 2016-2017 διατηροῦσα ἐπίσης ἑβδομαδιαία στήλη περὶ τῆς ποίησης στὴ διαδικτυακὴ bibliotheque.gr.
Ποιήματά μου ἔχουν δημοσιευθεῖ στὰ περιοδικὰ Στάχτες, Ποιητική, Bibliothèque, Unfollow, Fagazine, Ποιητικά, Θράκα, Ποιεῖν, Φρέαρ, Athens Review of Books, Ἀσσόδυο, Culture Book καὶ Χάρτης.
Μεταφράσεις ποιημάτων τοῦ Andrew Mcmillan καὶ τῆς Anne Carson ἔχω δημοσιεύσει στὴ διαδικτυακὴ bibliothèque, τῆς Louise Glück στὸ frear.gr, στὴν Ποιητικἠ καὶ στὸ kosmodromio.gr, ἐνῶ ἄλλες, λίγες, μεταφράσεις μου (Plath, Armantrout, Glück, Larkin, Ashbery, Celan, Barot, Κασσιανή, Σαπφὼ) ἔχουν δημοσιευθεῖ ἐδῶ, στὰ μοῦτρα τοῦ George Le Nonce.
Σύντομα ποιήματά μου στὰ ἀγγλικὰ δημοσιεύω ποῦ καὶ ποῦ στὸ instagram. Ἐπίσης, κάποια ποιήματα στὰ ἀγγλικὰ παρουσιάστηκαν στὴν ἔκθεση Intimacy: New Queer Art from Berlin and Beyond στὸ Schwulesmuseum τοῦ Βερολίνου, ἀπὸ τὸν Δεκέμβριο τοῦ 2020 ὣς τὸν Αὔγουστο τοῦ 2021.
Ἔχουν ἐκδοθεῖ ὣς τώρα τρία ποιητικὰ βιβλία μου, τὰ ὁποῖα εἶχαν πολὺ περιορισμένη ἕως ἀνύπαρκτη ἀπήχηση:
- Ὁ Ἐμονίδης (Μικρὴ Ἄρκτος, Δεκέμβριος 2013)
- Νεκρὴ Φύση (Bibliothèque, Μάρτιος 2016)
- Ἔλεος (Βibliothèque, Ἀπρίλιος 2018)
Τὸ καλοκαίρι τοῦ 2020 ὁλοκλήρωσα δύο ἀκόμη βιβλία. Τὸ πρῶτο, μὲ τίτλο Ἑρπετό, περιλαμβάνει ἀφηγήματα, ποιήματα καὶ ψευδοδοκίμια περὶ τοῦ ἔρωτος. Τὸ δεύτερο, μικτῆς καὶ αὐτὸ τεχνικῆς, ὀνομάζεται Μαντεῖο, καὶ εἶναι κάπως πιὸ σύνθετο. Τὰ δύο αὐτὰ βιβλία δὲν γνωρίζω ἀκόμη ἂν θὰ ἐκδοθοῦν, ἀλλὰ θὰ προτιμοῦσα νὰ ἐκδοθεῖ πρῶτο τὸ Μαντεῖο.
Ἐν τῷ μεταξύ, γράφω τὰ ἑξῆς, μὲ μᾶλλον ἀργοὺς ρυθμούς:
- Ἄσυλο, μικτὸ ἔργο ποίησης καὶ πρόζας˙ ξεκίνησε τὸ 2020.
- Παρεξήγηση, δοκίμιο γιὰ τὴν ποίηση˙ βασίζεται στὰ κείμενα γιὰ τὴν ποίηση ποὺ ἔχω δημοσιεύσει ἀπὸ τὸ 2016 καὶ μετά.
- Προϊὸν Ἐγκλήματος, μυθιστόρημα˙ ξεκίνησε τὸ 2021 καὶ θὰ χρειαστεῖ ἀρκετὸ καιρὀ γιὰ νὰ ὁλοκληρωθεῖ.