3 σκέψεις πάνω στὸ “learning the last bright routes

  1. Έχει κάποιον καιρό που διαβάζω τα κείμενά σου και μου έχουν αρέσει πολύ. Θα χαιρόμουν να τα πούμε και από κοντά.

    Δύνης

  2. Και εκεί που ήθελα να σου βάλω τις φωνές (μήνες πια περιμένουμε να διαβάσουμε ένα μη εσωστρεφές παραληρηματικό κείμενο) αυτό με καθήλωσε σαν τον τύπο στην καρέκλα. Με πόδια ευτυχώς.

Σχόλια

Συμπληρῶστε κατωτέρω τὰ στοιχεῖα σας ἢ πατῆστε σὲ ἕνα εἰκονίδιο γιὰ νὰ συνδεθῆτε.

Λογότυπος τοῦ WordPress.com

Σχολιάζετε χρησιμοποιῶντας τὸν λογαριασμό σας στὸ WordPress.com. Ἀποσυνδεθῆτε /  Ἀλλαγή )

Φωτογραφία στὸ Facebook

Σχολιάζετε χρησιμοποιῶντας τὸν λογαριασμό σας στὸ Facebook. Ἀποσυνδεθῆτε /  Ἀλλαγή )

Σύνδεση μὲ τὸ %s σὲ ἐξέλιξη...

Αὐτὸς ὁ ἱστότοπος χρησιμοποιεῖ τὸ Akismet γιὰ νὰ μειώσει τὰ ἀνεπιθύμητα μηνύματα. Μάθετε τί συμβαίνει μὲ τὰ δεδομένα τῶν σχολίων σας.