Μοιάζω μὲ στρείδι
μαλακὸ καὶ φιλόξενο
κάτω ἀπὸ τὸ σκληρό μου ὄστρακο.
Δὲν εἶναι γιὰ τὴ διαιώνιση τοῦ εἴδους
ποὺ σᾶς προσεγγίζω.
Μόνος μου διαιωνίζομαι,
ἑρμαφρόδιτος σὰν στρείδι.
Γιὰ τὴν ἀπόλαυση μόνο
γιὰ τὴν ἡδονὴ πρόκειται:
κατὰ βούληση ἀνοίγω τὸ ὄστρακο
σᾶς δέχομαι στὸ μαλακό μου ὑπογάστριο
καὶ κλείνω
καὶ σφίγγω
καὶ πάλλομαι γύρω σας,
chanaan dans les moiteurs enclos.
Μετὰ τὴν ἐρωτοπραξία
τὸ στρείδι παραμένει περίκλειστο
κι αἰχμάλωτα γιὰ πάντα τῶν ἐραστῶν
τὰ εὔρωστα μέλη.
Λαμπερὰ μαργαριτάρια πιά.
τὰ μοῦτρα τοῦ George Le Nonce 