The tombstone will be my diploma

Ήμουν δεκαοχτώ όταν πρωτοάκουσα την Eartha Kitt. Είχε βγάλει τότε μία επιτυχία, το Where is my man, με την οποία κατέκτησε τα gay dancefloors, και ο φίλος μου ο Γιάννης στο παλιό μικρό Porta Bar στη Μύκονο μου έπαιξε μια κασέτα με παλιά της τραγούδια, εντελώς διαφορετικού μουσικού ύφους. Λίγες μέρες μετά, στο Ρεσιτάλ, στα Εξάρχεια, κατά διαβολική σύμπτωση, ένας άλλος φίλος, ο Felix, μου είπε: “Θα παίξω τώρα ένα τραγούδι απίστευτο, που αποκλείεται να ξέρεις ποια το τραγουδάει. Αν τη βρεις, σε κερνάω ένα μπουκάλι βότκα.” Το τραγούδι ήταν το θεϊκό Angelitos Negros της Eartha. Έτσι κέρδισα το μπουκάλι της βότκας. Και από την επόμενη μέρα άρχισα να μαζεύω τους δίσκους της Eartha Kitt, σε βινύλιο βέβαια.

Η Eartha τραγούδησε, χόρεψε, έπαιξε στο θέατρο, στο σινεμά, έγραψε τρία βιβλία και εξακολουθεί, ογδόντα ετών πλέον, να εμφανίζεται στο Cafe Carlyle στο Μανχάτταν. Δημιούργησε για πρώτη φορά (I am the original material girl, λέει) την persona της γυναίκας που τρελαίνεται για πλούτη, κοσμήματα και υλικά αγαθά, της γυναίκας που καταβροχθίζει τους άντρες, που δεν ικανοποιείται ποτέ και με τίποτα, της γυναίκας που θα καταστρέψει όποιον συναντήσει. Και υπηρετεί την εκρηκτική της persona επί εξήντα σχεδόν χρόνια:

I met a rather amusing fool while on my way to Istanbul. He bought me the Black Sea for my swimming pool. Monotonous. For thirty days salt air I sniffed while I was shipwrecked and cast adrift with a man who looked like Montgomery Clift. Monotonous. I could not be wearier, life could not be drearier if I lived in Siberia. (1952)

Santa honey, there’s one thing I really do need, the deed to a platinum mine, Santa honey, so hurry down the chimney tonight. Santa cutie, and fill my stocking with a duplex, and checks. Sign your ‘X’ on the line, Santa cutie, and hurry down the chimney tonight. Come and trim my Christmas tree, with some decorations bought at Tiffany’s. I really do believe in you, let’s see if you believe in me. (1952)

I’m the person to whom they say, “you’re sweet, my dear”. The only etchings I’ve seen were behind glass and the closest I’ve been to a bar was at ballet class. Prim and proper, the girl who’s never been kissed. But I’m tired of being pure and not chased… I wanna be evil, I wanna be mad, but, more than that, I wanna be bad. (1953)

I’d like a plain simple car, a Cerise Cadillac long enough to put a bowling alley in the back. I want an old-fashioned house with an old-fashioned fence, and an old-fashioned millionaire. I’d stay weaving at my loom, be no trouble to my groom if he’ll keep the piles of money mounting. In our cottage there will be a soundproof nursery not to wake the baby while I’m counting. (1962)

I had every intention this evening of retiring very early to my bed. But since you all so non-chalantly dropped by, I heave a little sigh and put on my other head. It must be simply ages since I’ve seen you. It’s a pity I’m not feeling very bright. I must ask you to excuse me for this evening. You see, I had a very hard day last night. (1965)

I don’t wanna be alone – where is my man? The kind of man that I adore is the kind of man that gives me more of all the better things in life that aren’t free. Such things as summer by the sea, the Hamptons, Malibu, Capri. (1984)

Αλλά η ζωή της υπήρξε πολύ διαφορετική από την persona του show της. Πριν αρκετά χρόνια, υπήρχε μια εκπομπή στο αγγλικό ραδιόφωνο με τίτλο In The Psychiatrist’s Chair. Την επιμελείτο ένας ψυχίατρος, καλούσε κάποιον διάσημο κάθε εβδομάδα και συμμετείχαν σε μια δημόσια ψυχαναλυτική συνεδρία. Κατά τύχην, άκουσα την εκπομπή για πρώτη φορά ένα απόγευμα που ήταν καλεσμένη η Eartha. Και η Eartha μίλησε για τα πάντα. Γέλασε. Έκλαψε. Κατέρρευσε. Αναστήθηκε. Περιττό να πω πως ήταν η μόνη καλεσμένη του δόκτορος Anthony Clare που δεν κράτησε τη δημόσια persona της στη διάρκεια της συνεδρίας.

Κόρη μιας αφροαμερικάνας-ινδιάνας και ενός λευκού. Ο λευκός ήταν ο γιος του ιδιοκτήτη της φυτείας όπου δούλευε η μητέρα της. Η γέννα, προϊόν βιασμού. Η μητέρα αναγκάστηκε να δώσει τη μικρή Eartha σε μια μαύρη οικογένεια ως ψυχοκόρη. Δούλεψε από πέντε ετών σαν σκλάβα της μαύρης οικογένειας. Δεν είχε το σωστό χρώμα – ούτε λευκή ούτε μαύρη. Δεν ήταν αποδεκτή.

My mother didn’t give me away because she was a bad person, my mother gave me away because she was raped by the cotton plantation owner’s son.

Οι δεσμοί της Eartha με τη δική της κόρη ήσαν εξαιρετικά ισχυροί. Η κόρη της παντρεύτηκε έναν Εβραίο. Στην τελετή του Εβραϊκού γάμου, ο γαμπρός πρέπει να πατήσει σε ένα ποτήρι και να το συντρίψει. Η Eartha αισθάνθηκε σαν να συντρίβει την καρδιά της.

It was the smattering of my soul. Believe me. He took my soul. He took my heart, he took my soul, he took my womb!

Ο γιατρός αλλάζει θέμα. Τη ρωτάει πώς εξηγεί την τεράστια αποδοχή και υποστήριξη που της παρέχει η gay κοινότητα. Η Eartha απαντά: “δεν ξέρω. Ίσως επειδή είμαστε, και εγώ και αυτοί, άνθρωποι που έχουν υποφέρει”

They know what it means to be depressed. They know what it means to be opressed, depressed and then accused.

Ακόμη και όταν φαινόταν πως είχε γλιτώσει, πως είχε δημιουργήσει μια επιτυχημένη καριέρα και πως μπορούσε πια να ζήσει με κάποια άνεση, η χώρα της ελευθερίας της επεφύλασσε μια δυσάρεστη έκπληξη.

Το 1968, η πρώτη κυρία, Lady Bird Johnson, κάλεσε την Eartha σε γεύμα στο λευκό οίκο. “Εσείς, κυρία Kitt, για ποιο λόγο νομίζετε ότι υπάρχει τόση νεανική εγκληματικότητα στους δρόμους της Αμερικής;” τη ρώτησε. Η Eartha, πιστεύοντας πως είναι ελεύθερη να πει την άποψή της, απάντησε: “Λόγω του Βιετνάμ. Ο πόλεμος του Βιετνάμ είναι ο κύριος λόγος για τα προβλήματα των νέων. Είναι ένας πόλεμος χωρίς λόγο, χωρίς εξήγηση. Τα παιδιά στα γκέττο προτιμούν να στιγματισθούν ως παράνομοι, ως ανεπιθύμητοι, παρά να τα στείλετε στον πόλεμο. Είμαι μητέρα και ξέρω πώς είναι να σου παίρνουν ένα παιδί από τη μήτρα σου και μετά να το στέλνουν στον πόλεμο.”

Αυτό ήταν. Η κυρία Johnson άρχισε τα μιξοκλάματα, βαθύτατα προσβεβλημένη, καθώς, όπως είπε αργότερα η Eartha, η ίδια θεωρούσε πως η λύση στο πρόβλημα της νεανικής εγκληματικότητας ήταν να διακοσμηθούν με γλαστράκια τα παράθυρα στα γκέττο. Η Eartha, από την άλλη μεριά, ανακηρύχθηκε επικίνδυνη αναρχική, ανεπιθύμητη, και μέσα σε δύο ώρες είχαν ακυρωθεί όλα τα συμβόλαιά της για εμφανίσεις και ηχογραφήσεις στην Αμερική.

Αναγκάστηκε να φύγει για την Ευρώπη. Το Παρίσι την υποδέχθηκε, φυσικά, με ανοιχτές αγκάλες. Έμεινε δέκα χρόνια.

Αφού επέστρεψε στην Αμερική, της πήρε κάποια χρόνια να ξαναφτιάξει την καριέρα της εκεί. Ευτυχώς, το ταλέντο της οδήγησε σε μια σειρά επιτυχιών στο Broadway και τελικά στα dancefloors με ανδροφαγικές επιτυχίες σαν το Primitive Man, το Cha cha heels και το My discarded men.

Στη δεκαετία μας, η Eartha εμφανίζεται σε jazz clubs κάνοντας το πιο συγκλονιστικό cabaret της Αμερικής.