7 σκέψεις πάνω στὸ “and so the nonce-world, which became my world, closed about me

  1. Aπό τον κόσμο των γρίφων
    φεύγω ήσυχη.
    Δεν έχω βλάψει στη ζωή μου αίνιγμα:
    δεν έλυσα κανένα.
    Oύτε κι αυτά που θέλαν να πεθάνουν
    πλάι στα παιδικά μου χρόνια:
    έχω ένα βαρελάκι που ‘χει δυο λογιών κρασάκι….(Δημουλά Κική)
    _
    Απο μενα που περασα μεσα απο το ταξιδι σου, καλησπερα.

  2. Ἀγαπητέ μου Jünger, μιὰ σκέψη φθάνει, κάποτε: τὸ ἄλγος ὑπεχώρησε.

    Νατάσα, εὐχαριστῶ – μία Δημουλᾶ ὡραία…

    Ἡμεροδρόμιο, κάνω ὅ,τι μπορῶ.

    Ἂν καὶ ἡ γοητεία δὲν μοῦ φθάνει ποτέ, ἔπαιξα, πολυαγαπημένε μου sensual monk.

    Κλεισμένους, ναί, καλή μου μάγισσα.

    Γλυκέ μου blueprints, ἐλπίζω νὰ μὴν σχετίζονται τωόντι μὲ τὴ φαρμακολογία οἱ προτάσεις σου…

Σχόλια

Αὐτὸς ὁ ἱστότοπος χρησιμοποιεῖ τὸ Akismet γιὰ νὰ μειώσει τὰ ἀνεπιθύμητα μηνύματα. Μάθετε τί συμβαίνει μὲ τὰ δεδομένα τῶν σχολίων σας.