Είναι τυχαίο; Ο λόγος που τώρα άνοιξα το internet είναι για να ακούσω το Life is a Cabaret, και εντελώς τυχαία επισκέφτηκα τα μούτρα σου που τα γνωρίζω από καιρώ και βλέπω αυτό.
Υ.Γ. Τρομερή ταινία.
νομίζω γύρω στα 11, καθαρά δευτέρα με πυρετό στο εξοχικό, το ‘καμπαρέ’ στην τηλεόραση αργά εγώ μπαμπουλωμένος με κουβέρτες στον καναπέ η ακατανόητη αλλά τόσο ερεθιστική σκηνή με τους τρεις να χορεύουν και να φιλιούνται
αυτή εδώ πιό πάνω
[κατά τα λοιπά: από ποιά εποχή, άραγε;…
μα ποιοί οι μυούντες και ποιοί οι μυημένοι; [τρέμε σικελιανέ! ;-)]
ευχαριστώ, πάντως…
και -ως γνωστόν- flattery will get you everywhere, cher georges [επιμένω στο τελικό ‘s’ ;-)]]
Θάλλω και μόνο στην σκέψη του, Maybe this time, I’ll be lucky. Στην σκέψη πως,
Maybe this time, he’ll stay, he’ll understand me, and he’ll touch. Ως καβαφικός κατανοώ με ιδιάζοντα τρόπο το τέλος, δίνοντας πιότερη σημασία στο τρόπο. Ιδιόμορφη, αιρετική τελεολογία.
Είναι τυχαίο; Ο λόγος που τώρα άνοιξα το internet είναι για να ακούσω το Life is a Cabaret, και εντελώς τυχαία επισκέφτηκα τα μούτρα σου που τα γνωρίζω από καιρώ και βλέπω αυτό.
Υ.Γ. Τρομερή ταινία.
Τίποτε σὲ αὐτὸ τὸ ἱστολόγιο δὲν εἶναι τυχαῖο, νεαρέ μου φίλε. Θὰ πρότεινα νὰ ἀκούσεις, ἐπίσης, ἐπειγόντως, τὸ maybe this time, μὲ πλήρη, ὅμως, ἐπίγνωση, ὡς καβαφικός, ὅτι δὲν θἄλθει.
[τρομερό τρομερότατο
νομίζω γύρω στα 11, καθαρά δευτέρα με πυρετό στο εξοχικό, το ‘καμπαρέ’ στην τηλεόραση αργά εγώ μπαμπουλωμένος με κουβέρτες στον καναπέ η ακατανόητη αλλά τόσο ερεθιστική σκηνή με τους τρεις να χορεύουν και να φιλιούνται
αυτή εδώ πιό πάνω
[κατά τα λοιπά: από ποιά εποχή, άραγε;…
μα ποιοί οι μυούντες και ποιοί οι μυημένοι; [τρέμε σικελιανέ! ;-)]
ευχαριστώ, πάντως…
και -ως γνωστόν- flattery will get you everywhere, cher georges [επιμένω στο τελικό ‘s’ ;-)]]
Θάλλω και μόνο στην σκέψη του, Maybe this time, I’ll be lucky. Στην σκέψη πως,
Maybe this time, he’ll stay, he’ll understand me, and he’ll touch. Ως καβαφικός κατανοώ με ιδιάζοντα τρόπο το τέλος, δίνοντας πιότερη σημασία στο τρόπο. Ιδιόμορφη, αιρετική τελεολογία.
[ὡς πρὸς τὰ λοιπά, ἀγαπημένε μου ἱερομόναχε, δὲν ὑπῆρξε (λοιπὸν) μυστήριο: Οἱ μυημένοι, αὐτοὶ ποὺ γνωρίζουν γιὰ ποιόν ἐγράφησαν οἱ στίχοι, μυήθηκαν ἀπὸ τὸν ὑπογραφόμενο, ὁ ὁποῖος τοὺς ὁμολόγησε τὴν (κρυφὴ) ἐλπίδα. Θὰ πῶ καὶ τὸ τετριμμένο μὰ δὲν πρόκειται περὶ κολακείας καὶ ὅσο γιὰ τὸ s, πῶς μπορῶ νὰ διαμαρτυρηθῶ γιὰ τὸν ἐκγαλλισμὸ ἐγὼ ποὺ ἐξ ὁλοκλήρου ἐξελλήνισα τὸ δικό σου ὄνομα!]
Smemnios, στὴν ἁφὴ εἶναι ἡ μαγεία: he’ll touch!