Lena Ghirlandata

Είδα προχθές στο Λολιτάκι για την επιστροφή της θείας Λένας και χάρηκα. Λίγο. Έχω όμως ακόμη την ελπίδα πως η επιστροφή θα είναι πλήρης. Με μουσικήν και με σημαίας. Όχι με ένα βιβλίο μόνο. Είμαι αχόρταγος.

Τρέχω, ωστόσο, να πάρω το βιβλίο.

Δεν είχα διαβάσει τα ένθετα έντυπα των κυριακάτικων εφημερίδων. Μόλις πριν λίγο είδα στο ΒημαDonna ένα άρθρο για αυτήν. Ο συντάκτης λέει πως την προηγούμενη φορά που της ζήτησε να τη συναντήσει του είπε

Ξέρετε… όσα ακούγονται για μένα είναι αλήθεια

Καθώς διάβαζα αυτή τη φράση, κατά τύχη έπαιζαν οι Τρισχαριτωμένοι Κήποι στο σιντόφωνο.

Θα τα ξαναπούμε στον κόσμο των τρελών

Θυμήθηκα πώς πριν μερικά χρόνια είχαμε πάει στο Παλλάς για μια συναυλία. Η Σαββίνα προς τιμήν της Λένας. Η Λένα παρούσα, αλλά στην πλατεία. Υπέροχη. ‘Οχι σαν Τζοκόντα, που λέει ο Χρονάς, αλλά σαν φιγούρα του Rossetti. La Ghirlandata. Να ήταν η Christina το μοντέλο; Μάλλον όχι. Μου αρέσει όμως να φαντάζομαι τη Λένα στο Goblin Market.

Ξέρετε… όσα ακούγονται για μένα είναι αλήθεια

Για λίγο ο κόμπος λύθηκε Όταν ο ήλιος αναδύθηκε.

Ξέρετε… όσα ακούγονται για μένα είναι αλήθεια

Αλλά το μετά της έχει μέσα του το άπειρο των επιλογών
Γνωστών και άγνωστων

Ξέρετε… όσα ακούγονται για μένα είναι αλήθεια

Ο Γ. με ρωτάει γιατί είμαι τόσο θλιμμένος τις τελευταίες δυο τρεις μέρες. Δεν ξέρω, λέω. Και μετά θυμάμαι. Η ίδια συζήτηση, είκοσι χρόνια πριν, με τη φίλη Λώρα. Δεν ήξερα γιατί ήμουν θλιμμένος. Μετά είδε το Bell Jar στην τσάντα μου. Αυτό διαβάζεις τώρα; Ναι. Μην αναρωτιέσαι λοιπόν. Τη θεία Λένα την ακούω κάθε μέρα. Η θεία Λένα δεν επιστρέφει. Είναι πάντα μέσα μας, ηδύποτη ρουμπινί.

Εξάπτει τη χυμώδη μας σύσταση.

3 Comments:

Αμβρόσιος said…

αφού φάμε την φέτα πορτοκάλι όμως :)

2/01/2006 12:53:56 πμ

Μαρκησία του Ο. said…

Ανταποκρινόμενοι με ρίγη στη ραχοκοκαλιά…Η συνέντευξη στη Βήμαdonna δεν μου άρεσε (όπως κι εκείνη στο Lifo).
Ξαφνικά ανακάλυψαν τη Λένα…που ήταν όλοι όταν εκείνη βυθιζόταν;
Τώρα έγινε la femme du jour…
η καλτ φιγούρα που επιστρέφει…
Έπρεπε να γίνει αυτό για να αναρωτηθούν όλοι τι απέγινε; να σκεφτούν τι μπορεί να έκανε μια τέτοια γυναίκα να σιωπήσει…;
Ναι, όσα ακούγονται για εκείνη είναι αλήθεια.Ίσως και να υπερβάλλω. Αλλά την αγαπώ υπερβολικά για να τη βλέπω σαλόνι στο Βημαdonna, ακόμα κι αν αυτό σημαίνει ότι θα επανέρθει.
Ίσως να το έχει κι αυτή ανάγκη. Να βγει σιγά σιγά από το καβούκι της. Να ξεχάσει ότι ήταν ξεχασμένη. Όχι μόνο επειδή το επέλεξε η ίδια, αλλά επειδή το επέλεξαν κι άλλοι…πάμε να γιορτάσουμε ρετρό τον έρωτα μαζί…

2/01/2006 10:02:37 πμ

still ill said…

Μόνο ο Θεός ξέρει πόσο λατρεύω την Πλάτωνος.
Μόνο αυτή γνωρίζει να μετουσιώνει σε λέξεις,ήχους,εικόνες τα ματ συναισθήματα μου.
“Σώπα και γω θα καταλάβω” μοιάζει να μου λέει.
Αν έλειπε αυτός ο κόμπος στο λαιμό,από την κάθε φορά που σε ακούω,θα ακούγες το “ευχαριστώ”

2/02/2006 01:45:36 πμ