Μιὰ σκέψη πάνω στὸ “a prose kinema”

  1. Θυμάμαι πέραν πάσης αμφιβολίας πως οι βαθύτερες νοσταλγίες μου αφορούσαν στιγμές και πρόσωπα που, σύμφωνα με την συμβατική (και πλέον άχαρη) εκδοχή του βιωμένου χρόνου, ουδέποτε υπήρξαν…

    Ἀπάντηση

Σχόλια

Συμπληρῶστε κατωτέρω τὰ στοιχεῖα σας ἢ πατῆστε σὲ ἕνα εἰκονίδιο γιὰ νὰ συνδεθῆτε.

Gravatar
Λογότυπος τοῦ WordPress.com

Σχολιάζετε χρησιμοποιῶντας τὸν λογαριασμό σας στὸ WordPress.com. ( Ἀποσυνδεθῆτε /  Ἀλλαγή )

Εἰκόνα Twitter

Σχολιάζετε χρησιμοποιῶντας τὸν λογαριασμό σας στὸ Twitter. ( Ἀποσυνδεθῆτε /  Ἀλλαγή )

Φωτογραφία στὸ Facebook

Σχολιάζετε χρησιμοποιῶντας τὸν λογαριασμό σας στὸ Facebook. ( Ἀποσυνδεθῆτε /  Ἀλλαγή )

Ἀκύρωση

Σύνδεση μὲ τὸ %s σὲ ἐξέλιξη...

Αὐτὸς ὁ ἱστότοπος χρησιμοποιεῖ τὸ Akismet γιὰ νὰ μειώσει τὰ ἀνεπιθύμητα μηνύματα. Μάθετε τί συμβαίνει μὲ τὰ δεδομένα τῶν σχολίων σας.